-
1 dziedzicz|yć
impf vt 1. (otrzymać w spadku) to inherit [majątek, ziemię]- dzieci dziedziczą po rodzicach children come into their inheritance from their parents ⇒ odziedziczyć2. [władca] to succeed (po kimś sb)- dziedziczyć tron po ojcu/stryju to succeed one’s father/uncle to the throne ⇒ odziedziczyć3. (przejmować po rodzicach) to inherit [cechy, choroby]- dziedziczy skłonność do tycia po obojgu rodzicach he inherited a tendency to gain weight from both his parents ⇒ odziedziczyć4. przen. (przejąć) to inherit- dziedziczyć doświadczenia to inherit experience- papieże dziedziczą ten obowiązek po cesarzach rzymskich popes have inherited that duty from the Roman emperors ⇒ odziedziczyćThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dziedzicz|yć
-
2 przybrany
1) (dziecko, rodzice) foster2) adoptive; ( nazwisko) assumed* * *a.2. (o nazwisku, pseudonimie) assumed; pod przybranym nazwiskiem under an assumed name.3. (= udekorowany) adorned.4. kulin. garnished.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przybrany
-
3 wszystkowiedzący
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wszystkowiedzący
-
4 wychowywać
impf ⇒ wychować* * *(-uję, -ujesz); perf -ać; vt( o rodzicach) to bring up; ( kształcić) to educate* * *ipf.1. (= opiekować się) bring up, breed, rear; wychować kogoś w szacunku do tradycji bring up sb in respect of tradition, breed sb to the respect of tradition.2. (= kształcić) educate.ipf.be brought up, be raised.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wychowywać
-
5 opierać się
vropierać się komuś/czemuś — to resist sb/sth
opierać się o opierać się — +acc to lean against
opierać się na opierać się — ( lasce) to lean on; (dowodach, źródłach, zeznaniach) to be based on; (przyjaciołach, rodzicach) to rely on
nie mogłem oprzeć się wrażeniu, że... — I couldn't resist the impression that...
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > opierać się
-
6 ciąż|yć
impf vi 1. (przytłaczać ciężarem) ciążyć komuś to press heavily on sb, to weigh sb down- ciążył mi ten kożuch/plecak this sheepskin coat/rucksack was weighing me down- głowa mi ciąży my head feels heavy- powieki mu ciążyły his eyelids were heavy a. drooping2. przen. (skłaniać się) to lean (ku czemuś towards sth)- nasza grupa wyraźnie ciążyła ku socjalizmowi our group was clearly leaning a. clearly leaned towards socialism3. (dawać się we znaki) [obowiązki, odpowiedzialność] to be a burden, to get [sb] down- opieka nad ojcem ciążyła jej coraz bardziej looking after her father became more and more of a burden- ciążyły im ciągle wizyty the constant visits began to get them down- dojazdy autobusem do miasta bardzo mu ciążyły the bus rides into town were very trying for him4. (moralnie) [obowiązek] to rest (na kimś with sb)- odpowiedzialność za dzieci ciąży na rodzicach responsibility for children rests with their parents- ciążą na nich długi they’re saddled with debts- na nim ciąży zarzut morderstwa he stands accused of murder5. (zagrażać) [niebezpieczeństwo, groźba] to hang (nad kimś/czymś over sb/sth)- nad krajem ciążyło fatum a sense of doom hung over the countryThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ciąż|yć
-
7 obowiąz|ek
Ⅰ m (G obowiązku) duty, responsibility- mieć poczucie obowiązku to have a sense of duty a. responsibility- naszym obowiązkiem jest służyć społeczeństwu it’s our duty to be of service to society- na rodzicach spoczywa obowiązek zapewnienia materialnej opieki dziecku it is the parents’ responsibility to provide for the child- zwolnić kogoś z obowiązku to exempt sb from a requirement, to waive a requirement in sb’s case- zwolnienie z obowiązku służby wojskowej an exemption from military service- zadaję to pytanie z dziennikarskiego obowiązku it’s my duty as a journalist to ask this question- spełnili swój żołnierski obowiązek they did their duty as soldiers- żołnierz ma obowiązek wykonywać rozkazy it’s a soldier’s duty to obey orders- czuć się w obowiązku coś zrobić to feel obliged a. obligated to do sth- moim moralnym obowiązkiem jest protestować przeciwko wojnie I have a moral obligation to protest against war- wzięła na siebie obowiązek opiekowania się siostrzeńcami she took on the responsibilty of looking after her nephews- podlegać obowiązkowi podatkowemu a. płacenia podatków to be subject to taxation, to be required to pay taxesⅡ obowiązki plt duties, obligations- od podwładnych wymagał rzetelnego wykonywania obowiązków he required his subordinates to perform their duties conscientiously- zakres obowiązków a job description- do moich obowiązków należało sprzątanie halu my duties included cleaning up the hall- ma ona liczne obowiązki domowe she has a lot of household duties- prawa i obowiązki obywatela citizens’ rights and duties- nie wypełniał swoich obowiązków he neglected his duties- został zawieszony w obowiązkach ucznia he was suspended from school□ powszechny obowiązek wojskowy Wojsk. national service GB, military serviceThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > obowiąz|ek
-
8 odziedzicz|yć
pf vt 1. (otrzymać spadek) to inherit- po rodzicach odziedziczyłem dom i 100 000 dolarów I inherited a house and $100,000 from my parents- po śmierci pradziadka odziedziczył fortunę he came into a fortune after his great grandfather’s death2. (przejąć) to get (po kimś from sb)- wadę wzroku odziedziczył po matce he inherited an eye defect from his mother- odziedziczyliśmy ten pogląd po minionym ustroju we inherited this belief from the previous political system ⇒ dziedziczyćThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odziedzicz|yć
-
9 wym|óc
pf (wymogę, wymożesz, wymógł, wymogła, wymogli) vi wymóc coś na kimś to make sb do sth- wymógł na rodzicach zgodę na małżeństwo he made his parents agree to his marriage- policjant wymógł na podejrzanym przyznanie się do winy the policeman forced the suspect into admitting his guiltThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wym|óc
-
10 zosta|ć1
pf — zosta|wać impf (zostanę — zostaję) Ⅰ vi 1. (nie wychodzić) to stay- zostać na kolacji to stay for dinner- zostać na noc to stay overnight- zostać w domu to stay at home- zostaję na tydzień na wsi I’m spending a week in the country2. (pozostać) to be left- z dawnych mebli zostały tylko fotele of the old furniture only two armchairs are/were left- w butelce zostało trochę wody there’s/there was a little water left in the bottle- zostało mu tylko 100 złotych he only has/had 100 zlotys left- zostało jeszcze trochę czasu there’s/there was still a little time left- zostać w tyle to fall a. lag behind, to be left behind- po rodzicach został domek na wsi our parents left a cottage to us3. (trwać) to remain, to be- wszystko zostało po staremu everything remained unchanged- zostać w niepewności to remain uncertain4. (w trudnym położeniu) to be left- zostać bez grosza/bez dachu nad głową to be left penniless/homeless- została sama z dzieckiem she was left with a child to supportⅡ zostać się — zostawać się pot. 1. (pozostać) to stay- zostać się na obiedzie to stay for lunch2. (trwać) to remain- wszystko zostało się po staremu everything remained the same- nikt nie został się przy życiu nobody remained alive a. survived■ (niech) to zostanie między nami this is between you and meThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zosta|ć1
См. также в других словарях:
stary — 1. Coś jest dla kogoś za stare «coś jest nieodpowiednie dla danej osoby ze względu na jej zbyt młody wiek»: Ta fryzura jest dla niej za stara. Roz bezp 1998. 2. Stara gwardia, stara wiara a) «ludzie znający się od dawna, połączeni wspólnymi… … Słownik frazeologiczny
dziedzictwo — n III, Ms. dziedzictwowie; lm D. dziedzictwoictw 1. «majątek ruchomy albo nieruchomy przejęty jako spadek; scheda, spuścizna, sukcesja» Gospodarzył na dziedzictwie żony. Dostać dziedzictwo po rodzicach. 2. blm «prawo do wejścia w posiadanie albo… … Słownik języka polskiego
dziedziczyć — ndk VIb, dziedziczyćczę, dziedziczyćczysz, dziedziczyćdzicz, dziedziczyćczył, dziedziczyćony 1. «przejmować po rodzicach albo przodkach cechy fizyczne albo psychiczne» 2. «otrzymywać coś w spadku, mieć spadek albo mieć prawo do spadku po kimś»… … Słownik języka polskiego
gospodarstwo — n III, Ms. gospodarstwowie; lm D. gospodarstwoarstw 1. «posiadłość wiejska obejmująca grunty i zabudowania; rolna lub przemysłowo rolna jednostka produkcyjna» Gospodarstwo indywidualne, spółdzielcze, zespołowe. Gospodarstwo wzorowe, zaniedbane.… … Słownik języka polskiego
mieszkać — ndk I, mieszkaćam, mieszkaćasz, mieszkaćają, mieszkaćaj «zajmować jakiś lokal, jakieś pomieszczenie jako główne miejsce przebywania, pobytu; mieć mieszkanie, zamieszkiwać; przebywać gdzieś stale albo czasowo» Mieszkać we własnym domu, w hotelu, w … Słownik języka polskiego
morga — ż III, CMs. morgardze; lm D. mórg «miara powierzchni gruntu, w różnych państwach różnej wielkości, w Polsce około 5600 metrów kwadratowych (dziś nie używana przy pomiarach urzędowych, zastąpiona hektarem); grunt o tej powierzchni; zwykle w lm: o… … Słownik języka polskiego
niedziedziczny — niedziedzicznyni 1. «o właściwościach fizycznych, psychicznych itp.: nie przekazywany potomstwu przez rodziców lub przodków; nie przyjęty, nie odziedziczony przez potomstwo po rodzicach lub przodkach» Cechy niedziedziczne. 2. «nie będący… … Słownik języka polskiego
odziedziczyć — dk VIb, odziedziczyćczę, odziedziczyćczysz, odziedziczyćdzicz, odziedziczyćczył, odziedziczyćczony rzad. odziedziczać ndk I, odziedziczyćam, odziedziczyćasz, odziedziczyćają, odziedziczyćaj, odziedziczyćał, odziedziczyćany 1. «dostać, otrzymać… … Słownik języka polskiego
pamiętać — ndk I, pamiętaćam, pamiętaćasz, pamiętaćają, pamiętaćaj, pamiętaćał, pamiętaćany 1. «mieć zdolność do przyswajania, utrwalania i przypominania doznanych wrażeń, przeżyć, wiadomości; mieć w pamięci, nie zapominać, przypominać sobie» Pamiętać coś… … Słownik języka polskiego
pozostały — pozostałyali 1. «taki, który pozostał» Pozostali na przyjęciu goście zaczęli tańczyć. Odnowił meble pozostałe po rodzicach. Wykorzystał pozostałą część urlopu. 2. «nie należący do jakiejś grupy, o której mówimy; nie ten, o którym mówimy; inny»… … Słownik języka polskiego
przy — «przyimek łączący się z rzeczownikiem (lub innymi wyrazami pełniącymi jego funkcję) w miejscowniku; sygnalizuje stosunek współwystępowania, styczności w czasie i przestrzeni; elementem, do którego coś jest odnoszone za pomocą przyimka przy może… … Słownik języka polskiego
